Οι καταγγελίες από μια (ακόμη) «κόλαση του Δάντη» - την 31η Μ/Κ ΤΑΞ ΠΖ (μηχανοκίνητη ταξιαρχία πεζικού) στις Φέρρες - στον ελληνικό στρατό, δημοσιεύονται με ταχύτητες ριπής πολυβόλου, όμως κανείς δε δείχνει να συγκινείται.
Στις 30/01/2008 έπεφτε νεκρός ο φαντάρος Α.Κ., θύμα της εγκληματικής κατάστασης που επικρατούσε – και συνεχίζει να επικρατεί στις μονάδες της παραμεθορίου του Στρατού Ξηράς. Βασικά, υπήρξε θύμα (στον πιο ακραίο βαθμό επιπτώσεων: την αυτοκτονία) στον ακήρυκτο πόλεμο του ελληνικού κράτους και του στρατού ενάντια στη νεολαία.
Για μεμονωμένο περιστατικό έκαναν τότε λόγο οι «διαρροές» και οι επίσημες δηλώσεις του ΓΕΣ, για μεμονωμένο περιστατικό έκανε λόγο ο κος Μεϊμαράκης και όλος ο συρφετός της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ, για «ατομικές ευθύνες» και «καταστάσεις που αντιμετωπίζονται».
Η κατάσταση όμως της 31ης Μ/Κ ΤΑΞ ΠΖ εξακολουθεί, ακόμα και με άλλο διοικητή, να είναι μαύρη για τη διαβίωση των στρατευμένων, σε μια σειρά από άλλες μονάδες και κέντρα (296 ΤΠ, 180 Μ/ΚΒ HAWK, ΚΕΤΧ, 11ο ΣΠ-ΚΕΝ, ΚΕΜΧ κλπ) πληθαίνουν οι καταγγελίες για άθλιες συνθήκες, εκβιασμούς της ιεραρχίας και αναλώσιμους φαντάρους. Ο ακήρυχτος πόλεμος ενάντια στη νεολαία είναι γενικευμένος. Έχει «ατομικές ευθύνες» αλλά και συλλογικό σχεδιασμό, με ηθικό και φυσικό αυτουργό τις κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τον Μεϊμαράκη και τους εκάστοτε υπουργούς άμυνας, τις πελατειακές σχέσεις του κοινωνικού-οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου.
Οι συνθήκες τύπου Άουσβιτς είναι αδιάφορες για τη στρατιωτική και πολιτική ηγεσία και τους διοικητές-αξιωματικούς σχηματισμών και μονάδων. Αρκεί «να γίνεται η δουλειά» ήσυχα και χωρίς διαφωνίες με τον παραλογισμό και την εκμετάλλευση. Οι «δολοφονίες» είναι υπολογισμένο μέγεθος. Είναι εξάλλου κατά τι μικρότερο από τον πακτωλό δις που δίνονται για εξοπλισμούς και τα κέρδη από τη συμμετοχή χιλιάδων στρατιωτών σε 15 χώρες που ανοικοδομούνται από ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, πολυεθνικές και – μεταξύ άλλων - ελληνικές επιχειρήσεις.
Είναι χαρακτηριστική η καταγγελία φαντάρων από το 31 ΤΥΠ, μονάδα στο στρατόπεδο «Καμιά» της 31 Μ/Κ ΤΑΞ ΠΖ (ενός από τους πιο βάρβαρους – για τους φαντάρους – σχηματισμούς του ΕΣ) στην Καβυσσό Φερρών.
«Στο 31 ΤΥΠ, στο στρατόπεδο «Καμιά» (αλλά και στις υπόλοιπες μονάδες εντός του στρατοπέδου), οι 80 περίπου φαντάροι της δύναμης βιώνουμε μια σειρά από πρωτόγνωρες και δραματικές συνθήκες, που απειλούν ακόμα και την ψυχική και βιολογική μας υπόσταση. Μαθαίνουμε πως σε στρατόπεδα, ειδικά της παραμεθορίου σε όλη την Ελλάδα, συνάδελφοι βιώνουν, με παραλλαγές, παρόμοιες συνθήκες.
Ο διοικητής του σχηματισμού, ταξίαρχος Δούρος Κωνσταντίνος, έχει φροντίσει ώστε η ταξιαρχία να διαθέτει όλα εκείνα τα αποκρουστικά χαρακτηριστικά για τη ζωή του προσωπικού, που ζητάνε οι προϊστάμενοί του στο ΓΕΣ για να θεωρούν πως είμαστε «αξιόμαχοι» δηλαδή υπάκουο αναλώσιμο κρέας για τους εξοπλισμούς τους. Οι διοικητές των μονάδων, όπως ο αντισυνταγματάρχης Λαουντζής – διοικητής του 31 ΤΥΠ – φροντίζουν ώστε να εφαρμόζονται οι βασικές κατευθύνσεις που πηγάζουν από τον Ταξίαρχο Δούρο και το ΓΕΣ.
Μας λένε πως «σε περίπτωση πολέμου, δε θα έχουμε ανέσεις και ώρα για ξεκούραση». Με αυτό το (ιδιοφυές και πρωτότυπο) επιχείρημα μας επιβάλλουν τρέξιμο, αγγαρείες μέχρι εξόντωσης, στέρηση ακόμα και των ελάχιστων όρων αξιοπρέπειας για μια – κάπως υποφερτή – θητεία, «για το καλό της μονάδας».
Προφανώς, εξαιτίας της προετοιμασίας για αυτή την «κατάσταση πολέμου», στο στρατόπεδο ζούμε χωρίς πόσιμο νερό εδώ και καιρό! Ο μόνος τρόπος για να πιεις νερό χωρίς υγειονομικούς κινδύνους, είναι να αγοράζεις μπουκαλάκια νερού από το ΚΨΜ και τα μηχανήματα. Παντού στο στρατόπεδο υπάρχουν πινακίδες που αναγράφουν πως το νερό δεν πίνεται! Μετά από έκθεση του προβλήματος από τους φαντάρους στη μονάδα, ο ταξίαρχος κος Δούρος και οι διοικητές των μονάδων, όπως ο κος Λαουντζής στο 31 ΤΥΠ, βρήκαν τη λύση. «Δεν υπάρχει πρόβλημα με το νερό. Μπορείτε να πίνετε»!
Ήδη από το Μάρτη βιώνουμε μια κατάσταση μόνιμης «εμπλοκής» στις υπηρεσίες. Από το Μάρτη, έχουμε ξεκινήσει ένα τρομακτικό σερί, που προβλέπει 1 έξοδο για κάθε μήνα υπηρεσίας! Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, «έξοδοι» δίνονται μόνο με - αραιά και που - υπηρεσιακά για κάποιες ώρες της ημέρας ανάμεσα στις διαρκείς υπηρεσίες. Τον τελευταίο μήνα δε, η κατάσταση έχει χειροτερεύσει ακόμα πιο πολύ.
Οι ώρες έξω από το στρατόπεδο με υπηρεσιακό σημείωμα, μειώνονται συνεχώς με αποτέλεσμα να έχουν φτάσει το 2ωρο! Αυτό πρακτικά σημαίνει πως, το μόνο που προλαβαίνουμε να κάνουμε είναι να αγοράζουμε τα απολύτως αναγκαία που δεν βρίσκουμε μέσα στο στρατόπεδο και να γυρνάμε πάλι πίσω στις σκοπιές και τις αγγαρείες.
Όμως, η «αξιόμαχη» εικόνα του στρατοπέδου δεν εξαντλείται μόνο στις ασκήσεις και τις συνεχείς υπηρεσίες. Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση της εμπλοκής και των συνθηκών «ιδρυματισμού» των φαντάρων, σε συνθήκες όπου δεν έχουμε καν τα απαραίτητα μέσα για την επιβίωσή μας, απομονωμένοι από την υπόλοιπη κοινωνική ζωή, απαιτούν από μας να είμαστε «προβλεπόμενοι» και «υπόδειγμα στρατιώτη».
Οι «εγκληματικές ενέργειες» (που ρίχνουν το ηθικό του στρατεύματος), όπως το να μην έχεις προλάβει να ξυριστείς τέλεια μετά από εξαντλητική 8ωρη ή 12ωρη υπηρεσία, να μην έχεις προλάβει να γυαλιστείς «προβλεπέ» μετά από άσκηση, να μην έχεις τέλεια τετραγωνισμένο Μ-71 κλπ ή να μη θυμάσαι όλα τα ονόματα της ιεραρχίας, που σε ρωτάει αξιωματικός, γυρνώντας από «πυρ και κίνηση» τιμωρούνται με κρατήσεις και φυλακίσεις.
Φανταστείτε, για ένα φαντάρο που ξέρει πως θα βγει με έξοδο μετά από ένα μήνα και περιμένει ένα δίωρο τη βδομάδα για να αγοράσει δυο πράγματα πρώτης ανάγκης ή να πιει καφέ εκτός στρατοπέδου, να μένει μέσα τιμωρημένος γιατί ο «υποφάκελός» του εξείχε μερικά εκατοστά! Φανταστείτε, για εμάς που είμαστε συνεχώς εξαντλημένοι από όλο το τρέξιμο, να πηγαίνουμε ακόμη και στο φαγητό με «παράταξη, βήμα» και τρέξιμο!
Τώρα τελευταία, μάλιστα, οι αξιωματικοί μας βρήκαν έναν ακόμη πιο βάρβαρο και απροσχημάτιστο τρόπο για να μας κρατάνε μέσα, να μας χρησιμοποιούν ως «τζάμπα» σκλάβους για τις ανάγκες της καριέρας και του στρατοπέδου τους. Οι προγραμματισμένες άδειες, που οι φαντάροι περιμένουν εδώ και μήνες μετρώντας μέρες και κάνοντας σκοπιές, περίπολα και θαλαμοφυλίκια, κόβονται γιατί «δεν επαρκούν οι ανάγκες της μονάδας»! Ακόμα όμως και έτσι, για να ικανοποιηθούν οι παράλογοι σχεδιασμοί του ταξίαρχου και των αξιωματικών της μονάδας για τη φύλαξη και τις ασκήσεις, γίνονται «μαγειρέματα» στα νούμερα των υπηρεσιών. Αποτέλεσμα είναι φαντάροι (με πολλές μέρες υπηρεσιών στην πλάτη) να κάνουν, μέσα σε ένα 24ωρο, ολόκληρα 13ωρα σκοπιάς!
Αναρωτιόμαστε: δεν υπάρχουν διαταγές και κανονισμοί του ΓΕΣ, που τα απαγορεύουν όλα αυτά;
Ίδιες μαθαίνουμε πως ήταν οι συνθήκες στον 31ο ΛΜΧ, λίγο πιο μακριά στο Δορίσκο, ένας άτυχος συνάδελφος, ο στρατίωτης μηχανικού Απ. Κούστας, είχε αυτοκτονήσει κάτω από παρόμοιες συνθήκες. Εμείς δεν πρόκειται να επιτρέψουμε τη βιολογική, ηθική και ψυχολογική εξόντωση κανενός συναδέλφου μας και των εαυτών μας. Ο ταξίαρχος Δούρος και οι αξιωματικοί της μονάδας, μπορεί να ενδιαφέρονται για την καριέρα τους και την ικανοποίηση των εντολών και των σχεδιασμών του ΓΕΣ και του Δ’ ΣΣ. Δε βιώνουν τις μαύρες συνθήκες που βιώνουμε εμείς. Όμως και εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να θυσιαστούμε στα δικά τους σχέδια και τις δικές τους καριέρες.
ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΦΑΝΤΑΡΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΜΕΣΑ
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΛΠ
ΝΑ ΣΒΗΣΤΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΙ ΑΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΕΣ ΠΟΙΝΕΣ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ
ΝΑ ΔΩΘΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΔΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΔΕΙΕΣ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ
Φαντάροι από το 31 ΤΥΠ και άλλες μονάδες του στρατοπέδου «Καμιά» της 31 Μ/Κ ΤΑΞ ΠΖ»
Ως ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ έχουμε μόνο να προσθέσουμε πως από κάθε κεντρική επιλογή του ελληνικού κράτους και του στρατού, από κάθε πτυχή της βάρβαρης καθημερινότητας του προσωπικού στα στρατόπεδα προκύπτει - όλο και πιο οξυμένη - η ανάγκη για ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ-ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
Στις 30/01/2008 έπεφτε νεκρός ο φαντάρος Α.Κ., θύμα της εγκληματικής κατάστασης που επικρατούσε – και συνεχίζει να επικρατεί στις μονάδες της παραμεθορίου του Στρατού Ξηράς. Βασικά, υπήρξε θύμα (στον πιο ακραίο βαθμό επιπτώσεων: την αυτοκτονία) στον ακήρυκτο πόλεμο του ελληνικού κράτους και του στρατού ενάντια στη νεολαία.
Για μεμονωμένο περιστατικό έκαναν τότε λόγο οι «διαρροές» και οι επίσημες δηλώσεις του ΓΕΣ, για μεμονωμένο περιστατικό έκανε λόγο ο κος Μεϊμαράκης και όλος ο συρφετός της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ, για «ατομικές ευθύνες» και «καταστάσεις που αντιμετωπίζονται».
Η κατάσταση όμως της 31ης Μ/Κ ΤΑΞ ΠΖ εξακολουθεί, ακόμα και με άλλο διοικητή, να είναι μαύρη για τη διαβίωση των στρατευμένων, σε μια σειρά από άλλες μονάδες και κέντρα (296 ΤΠ, 180 Μ/ΚΒ HAWK, ΚΕΤΧ, 11ο ΣΠ-ΚΕΝ, ΚΕΜΧ κλπ) πληθαίνουν οι καταγγελίες για άθλιες συνθήκες, εκβιασμούς της ιεραρχίας και αναλώσιμους φαντάρους. Ο ακήρυχτος πόλεμος ενάντια στη νεολαία είναι γενικευμένος. Έχει «ατομικές ευθύνες» αλλά και συλλογικό σχεδιασμό, με ηθικό και φυσικό αυτουργό τις κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τον Μεϊμαράκη και τους εκάστοτε υπουργούς άμυνας, τις πελατειακές σχέσεις του κοινωνικού-οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου.
Οι συνθήκες τύπου Άουσβιτς είναι αδιάφορες για τη στρατιωτική και πολιτική ηγεσία και τους διοικητές-αξιωματικούς σχηματισμών και μονάδων. Αρκεί «να γίνεται η δουλειά» ήσυχα και χωρίς διαφωνίες με τον παραλογισμό και την εκμετάλλευση. Οι «δολοφονίες» είναι υπολογισμένο μέγεθος. Είναι εξάλλου κατά τι μικρότερο από τον πακτωλό δις που δίνονται για εξοπλισμούς και τα κέρδη από τη συμμετοχή χιλιάδων στρατιωτών σε 15 χώρες που ανοικοδομούνται από ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, πολυεθνικές και – μεταξύ άλλων - ελληνικές επιχειρήσεις.
Είναι χαρακτηριστική η καταγγελία φαντάρων από το 31 ΤΥΠ, μονάδα στο στρατόπεδο «Καμιά» της 31 Μ/Κ ΤΑΞ ΠΖ (ενός από τους πιο βάρβαρους – για τους φαντάρους – σχηματισμούς του ΕΣ) στην Καβυσσό Φερρών.
«Στο 31 ΤΥΠ, στο στρατόπεδο «Καμιά» (αλλά και στις υπόλοιπες μονάδες εντός του στρατοπέδου), οι 80 περίπου φαντάροι της δύναμης βιώνουμε μια σειρά από πρωτόγνωρες και δραματικές συνθήκες, που απειλούν ακόμα και την ψυχική και βιολογική μας υπόσταση. Μαθαίνουμε πως σε στρατόπεδα, ειδικά της παραμεθορίου σε όλη την Ελλάδα, συνάδελφοι βιώνουν, με παραλλαγές, παρόμοιες συνθήκες.
Ο διοικητής του σχηματισμού, ταξίαρχος Δούρος Κωνσταντίνος, έχει φροντίσει ώστε η ταξιαρχία να διαθέτει όλα εκείνα τα αποκρουστικά χαρακτηριστικά για τη ζωή του προσωπικού, που ζητάνε οι προϊστάμενοί του στο ΓΕΣ για να θεωρούν πως είμαστε «αξιόμαχοι» δηλαδή υπάκουο αναλώσιμο κρέας για τους εξοπλισμούς τους. Οι διοικητές των μονάδων, όπως ο αντισυνταγματάρχης Λαουντζής – διοικητής του 31 ΤΥΠ – φροντίζουν ώστε να εφαρμόζονται οι βασικές κατευθύνσεις που πηγάζουν από τον Ταξίαρχο Δούρο και το ΓΕΣ.
Μας λένε πως «σε περίπτωση πολέμου, δε θα έχουμε ανέσεις και ώρα για ξεκούραση». Με αυτό το (ιδιοφυές και πρωτότυπο) επιχείρημα μας επιβάλλουν τρέξιμο, αγγαρείες μέχρι εξόντωσης, στέρηση ακόμα και των ελάχιστων όρων αξιοπρέπειας για μια – κάπως υποφερτή – θητεία, «για το καλό της μονάδας».
Προφανώς, εξαιτίας της προετοιμασίας για αυτή την «κατάσταση πολέμου», στο στρατόπεδο ζούμε χωρίς πόσιμο νερό εδώ και καιρό! Ο μόνος τρόπος για να πιεις νερό χωρίς υγειονομικούς κινδύνους, είναι να αγοράζεις μπουκαλάκια νερού από το ΚΨΜ και τα μηχανήματα. Παντού στο στρατόπεδο υπάρχουν πινακίδες που αναγράφουν πως το νερό δεν πίνεται! Μετά από έκθεση του προβλήματος από τους φαντάρους στη μονάδα, ο ταξίαρχος κος Δούρος και οι διοικητές των μονάδων, όπως ο κος Λαουντζής στο 31 ΤΥΠ, βρήκαν τη λύση. «Δεν υπάρχει πρόβλημα με το νερό. Μπορείτε να πίνετε»!
Ήδη από το Μάρτη βιώνουμε μια κατάσταση μόνιμης «εμπλοκής» στις υπηρεσίες. Από το Μάρτη, έχουμε ξεκινήσει ένα τρομακτικό σερί, που προβλέπει 1 έξοδο για κάθε μήνα υπηρεσίας! Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, «έξοδοι» δίνονται μόνο με - αραιά και που - υπηρεσιακά για κάποιες ώρες της ημέρας ανάμεσα στις διαρκείς υπηρεσίες. Τον τελευταίο μήνα δε, η κατάσταση έχει χειροτερεύσει ακόμα πιο πολύ.
Οι ώρες έξω από το στρατόπεδο με υπηρεσιακό σημείωμα, μειώνονται συνεχώς με αποτέλεσμα να έχουν φτάσει το 2ωρο! Αυτό πρακτικά σημαίνει πως, το μόνο που προλαβαίνουμε να κάνουμε είναι να αγοράζουμε τα απολύτως αναγκαία που δεν βρίσκουμε μέσα στο στρατόπεδο και να γυρνάμε πάλι πίσω στις σκοπιές και τις αγγαρείες.
Όμως, η «αξιόμαχη» εικόνα του στρατοπέδου δεν εξαντλείται μόνο στις ασκήσεις και τις συνεχείς υπηρεσίες. Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση της εμπλοκής και των συνθηκών «ιδρυματισμού» των φαντάρων, σε συνθήκες όπου δεν έχουμε καν τα απαραίτητα μέσα για την επιβίωσή μας, απομονωμένοι από την υπόλοιπη κοινωνική ζωή, απαιτούν από μας να είμαστε «προβλεπόμενοι» και «υπόδειγμα στρατιώτη».
Οι «εγκληματικές ενέργειες» (που ρίχνουν το ηθικό του στρατεύματος), όπως το να μην έχεις προλάβει να ξυριστείς τέλεια μετά από εξαντλητική 8ωρη ή 12ωρη υπηρεσία, να μην έχεις προλάβει να γυαλιστείς «προβλεπέ» μετά από άσκηση, να μην έχεις τέλεια τετραγωνισμένο Μ-71 κλπ ή να μη θυμάσαι όλα τα ονόματα της ιεραρχίας, που σε ρωτάει αξιωματικός, γυρνώντας από «πυρ και κίνηση» τιμωρούνται με κρατήσεις και φυλακίσεις.
Φανταστείτε, για ένα φαντάρο που ξέρει πως θα βγει με έξοδο μετά από ένα μήνα και περιμένει ένα δίωρο τη βδομάδα για να αγοράσει δυο πράγματα πρώτης ανάγκης ή να πιει καφέ εκτός στρατοπέδου, να μένει μέσα τιμωρημένος γιατί ο «υποφάκελός» του εξείχε μερικά εκατοστά! Φανταστείτε, για εμάς που είμαστε συνεχώς εξαντλημένοι από όλο το τρέξιμο, να πηγαίνουμε ακόμη και στο φαγητό με «παράταξη, βήμα» και τρέξιμο!
Τώρα τελευταία, μάλιστα, οι αξιωματικοί μας βρήκαν έναν ακόμη πιο βάρβαρο και απροσχημάτιστο τρόπο για να μας κρατάνε μέσα, να μας χρησιμοποιούν ως «τζάμπα» σκλάβους για τις ανάγκες της καριέρας και του στρατοπέδου τους. Οι προγραμματισμένες άδειες, που οι φαντάροι περιμένουν εδώ και μήνες μετρώντας μέρες και κάνοντας σκοπιές, περίπολα και θαλαμοφυλίκια, κόβονται γιατί «δεν επαρκούν οι ανάγκες της μονάδας»! Ακόμα όμως και έτσι, για να ικανοποιηθούν οι παράλογοι σχεδιασμοί του ταξίαρχου και των αξιωματικών της μονάδας για τη φύλαξη και τις ασκήσεις, γίνονται «μαγειρέματα» στα νούμερα των υπηρεσιών. Αποτέλεσμα είναι φαντάροι (με πολλές μέρες υπηρεσιών στην πλάτη) να κάνουν, μέσα σε ένα 24ωρο, ολόκληρα 13ωρα σκοπιάς!
Αναρωτιόμαστε: δεν υπάρχουν διαταγές και κανονισμοί του ΓΕΣ, που τα απαγορεύουν όλα αυτά;
Ίδιες μαθαίνουμε πως ήταν οι συνθήκες στον 31ο ΛΜΧ, λίγο πιο μακριά στο Δορίσκο, ένας άτυχος συνάδελφος, ο στρατίωτης μηχανικού Απ. Κούστας, είχε αυτοκτονήσει κάτω από παρόμοιες συνθήκες. Εμείς δεν πρόκειται να επιτρέψουμε τη βιολογική, ηθική και ψυχολογική εξόντωση κανενός συναδέλφου μας και των εαυτών μας. Ο ταξίαρχος Δούρος και οι αξιωματικοί της μονάδας, μπορεί να ενδιαφέρονται για την καριέρα τους και την ικανοποίηση των εντολών και των σχεδιασμών του ΓΕΣ και του Δ’ ΣΣ. Δε βιώνουν τις μαύρες συνθήκες που βιώνουμε εμείς. Όμως και εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να θυσιαστούμε στα δικά τους σχέδια και τις δικές τους καριέρες.
ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΦΑΝΤΑΡΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΜΕΣΑ
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΛΠ
ΝΑ ΣΒΗΣΤΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΙ ΑΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΕΣ ΠΟΙΝΕΣ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ
ΝΑ ΔΩΘΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΔΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΔΕΙΕΣ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ
Φαντάροι από το 31 ΤΥΠ και άλλες μονάδες του στρατοπέδου «Καμιά» της 31 Μ/Κ ΤΑΞ ΠΖ»
Ως ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ έχουμε μόνο να προσθέσουμε πως από κάθε κεντρική επιλογή του ελληνικού κράτους και του στρατού, από κάθε πτυχή της βάρβαρης καθημερινότητας του προσωπικού στα στρατόπεδα προκύπτει - όλο και πιο οξυμένη - η ανάγκη για ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ-ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ