A
admin
Guest
Η θητεία, τα βύσματα και ποιος φταίει.
Κατά καιρούς πολλά έχουν ειπωθεί στο φόρουμ σχετικά με όσους βάζουν πλάγια μέσα, τα κοινώς λεγόμενα «βύσματα» για να υπηρετήσουν τη θητεία τους στην Πολεμική Αεροπορία ή το Ναυτικό ή για να πετύχουν μια πιο ευνοϊκή μετάθεση. Αυτή η κατηγορία των οπλιτών συνήθως έχει μια πιο χαλαρή και εύκολη θητεία από την πλειοψηφία όσων υπηρετούν τη θητεία τους στο στρατό ξηράς ή σε μονάδες της παραμεθορίου.
Ας δούμε λιγάκι τα πράγματα όσο πιο πολύ αντικειμενικά μπορούμε:
Καταρχήν, σε κάθε περίπτωση τα κάθε λογής βύσματα δημιουργούν ανισότητες, ανισότητες μεταξύ όσων διαθέτουν κάθε λογής γνωριμίες, πολιτικά, στρατιωτικά ή θρησκευτικά μέσα και της πλειοψηφίας που δε διαθέτει ανάλογες γνωριμίες. Μπορεί ο καθένας να βρει δικαιολογίες, αλλά όπως και να γίνει οι ανισότητες παραμένουν.
Δυστυχώς, όμως, υπάρχει ένα τεράστιο «Ναι, μεν, αλλά...». Και δυστυχώς αυτά τα «αλλά» είναι πολλά.
Καταρχήν ένας από τους πολλούς λόγους που καταδικάζεται το βύσμα, είναι διότι κάποιος που έχει μέσο καταλαμβάνει τη θέση κάποιου άλλου που μπορεί να την καταλάμβανε αξιοκρατικά, ως έχων περισσότερα προσόντα, αυτό ισχύει για παράδειγμα για κάλυψη θέσεων στο δημόσιο, αλλά και μερικές φορές, και στον ιδιωτικό τομέα. Όμως στο στρατό δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Η κατανομή των στρατευσίμων σε όπλα και σώματα σπανίως γίνεται με αντικειμενικά κριτήρια και στην καλύτερη περίπτωση ο παράγοντας «τύχη» είναι αυτός που αποφασίζει. Το ίδιο ισχύει συνήθως για τις ειδικότητες, πλην συγκεκριμένων εξαιρέσεων και όπλων, π.χ Ειδικές Δυνάμεις. Δεν έχει νόημα να μιλάμε, επομένως, για αξιοκρατική, κατανομή των οπλιτών σε όπλα και σώματα, απλά κάποιοι είναι πιο «τυχεροί» από κάποιους άλλους με τη βοήθεια του παράγοντα «βύσμα».
Αν αυτό ήταν το μοναδικό επιχείρημα, τότε κάποιος θα έλεγε, ε, και γιατί να μην αποφασίσει η τύχη; Γιατί, δηλαδή, κάποιος να βάζει βύσμα για να τύχει ευνοϊκότερης μεταχείρισης;
Προσωπικά, και ίσως είναι από τις ελάχιστες φορές που μιλάω σε πρώτο ενικό, είμαι σφόδρα εναντίον των βυσμάτων, όμως δεν στρέφομαι εναντίον των οπλιτών που βάζουν βύσμα. Κάθε άλλο, αφού τους δίνεται αυτή η δυνατότητα, καλά κάνουν!!
Το κακό είναι ότι το ίδιο το κράτος έχει θεσμοθετήσει με κάθε επισημότητα -προσέξτε όχι ανεπίσημα και πλάγια- αλλά με κάθε επισημότητα το βύσμα.
Οι διαφορές μεταξύ Ναυτικού και Αεροπορίας από τη μία και Στρατού Ξηράς από την άλλη είναι τέτοιες που νομίζει κανείς ότι πρόκειται για στρατούς δυο διαφορετικών χωρών!
Οι ανισότητες αρχίζουν πριν υπηρετήσει ο υποψήφιος στρατευμένος κάπου, με τον περίφημο, πλέον, θεσμό των μετατάξεων. Πρόκειται ξεκάθαρα για τον πλέον βυσματικό θεσμό από ιδρύσεως ελληνικού κράτους. Η επίσημη δικαιολογία για την ύπαρξη του, ότι δηλαδή υπάρχει για την κάλυψη εκτάκτων αναγκών των διαφόρων όπλων και σωμάτων αλλά και για την αποκατάσταση τυχόν αδικιών μεταξύ των οπλιτών ελάχιστα πείθουν! Είναι γελοίο και ανόητο να μη γνωρίζουν οι διάφοροι κλάδοι των Ενόπλων Δυνάμεων τις ανάγκες τους, ενώ οι τυχόν αδικίες, πχ οι απόφοιτοι ακαδημιών του Εμπορικού Ναυτικού να μπορούν να υπηρετήσουν στο Ναυτικό, είναι σε κάθε ΕΣΣΟ ελάχιστες και μετρημένες. Ο θεσμός υπάρχει για να εξυπηρετεί καθαρά την κομματική πελατεία υπουργών και βουλευτών και κάθε λογής κομματικού ή στρατιωτικού και θρησκευτικού αξιωματούχου και ουδέποτε λειτούργησε αντικειμενικά!
Οι ανισότητες συνεχίζονται με την κατάταξη! Ενώ οι νεοσύλλεκτοι οπλίτες του στρατού Ξηράς παίρνουν συνήθως τρεις με τέσσερεις μέρες άδεια ορκωμοσίας, στο Ναυτικό και την Αεροπορία αυτή φτάνει το δεκαήμερο!
Θέλετε και τη συνέχεια; Ενώ, λοιπόν, ο στρατιώτης του στρατού ξηράς υπηρετεί τη θητεία του σε μονάδες του βόρειου Αιγαίου ή του Έβρου, ο ναύτης υπηρετεί στην «παραμεθόριο» της Σαλαμίνας, ναι, η Σαλαμίνα θεωρείται παραμεθόριος περιοχή!!!!
Κι ενώ σε όσες μονάδες του ναυτικού η υπηρεσία είναι μία-μία (δηλαδή μία μέρα μέσα με υπηρεσία και μία έξω) δε θεωρούνται και πολύ καλές μονάδες, στο Στρατό Ξηράς σε πολλές μονάδες το μία-μία είναι απατηλό όνειρο, καθώς μπορεί να περάσουν και δέκα συνεχόμενες μέρες με υπηρεσία πριν βγουν μια μέρα έξω οι οπλίτες!
Ποιος ανόητος και βλάκας θα ήθελε να υπηρετήσει, λοιπόν στο Στρατό Ξηράς και δεν θα το απέφευγε, αν μπορούσε; Δεν φταίνε, όμως οι στρατεύσιμοι γι αυτή την κατάσταση αλλά το κράτος που έχει θεσμοθετήσει αυτές τις ανισότητες.
Ο μόνος τρόπος κατάργησης των βυσμάτων, είναι η κατάργηση των ανισοτήτων. Ως πρώτο βήμα πρέπει να καταργηθεί παντελώς ο θεσμός των μετατάξεων, χωρίς καμία εξαίρεση. Αν υπάρχουν έκτακτες ανάγκες ή αδικίες να υπάρχει επιτροπή η οποία θα αποφασίζει, τα μέλη της οποίας θα εναλλάσσονται και να τεθεί πλαφόν, το οποίο δεν θα ξεπερνάει τις πέντε δέκα μετατάξεις ανά ΕΣΣΟ.
Ως δεύτερο βήμα θα πρέπει εξεταστεί είτε η κατάργηση της θητείας στο Ναυτικό και την Αεροπορία ή η εξομοίωση όσον αφορά τις άδειες με αυτές του Στρατού Ξηράς. Η κατάργηση της θητείας στο Ναυτικό και την Αεροπορία θα ανακουφίσει κάπως τις μονάδες από τη λειψανδρεία που τις μαστίζει αλλά αν κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, θα πρέπει να εξεταστεί, ως αντικίνητρο η αύξηση της θητείας σε Ναυτικό και Αεροπορία. Παλαιότερα για να υπάρχουν αντικίνητρα για την πληθώρα όσων ήθελαν να υπηρετήσουν τη θητεία τους σε αυτούς τους κλάδους η θητεία ήταν μεγαλύτερη από αυτή του στρατού Ξηράς, ενώ στο Ναυτικό πολλοί υπηρετούσαν τη θητεία τους σε πλοία. Πλέον αυτά δεν ισχύουν καθιστώντας ακόμα πιο θελκτικούς αυτούς τους δύο κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων.
Συνοψίζοντας, είμαστε κατά των βυσμάτων, αλλά δεν φταίνε αυτοί που βάζουν βύσματα για να περάσουν καλή θητεία αλλά η πολιτεία που με τη στάση της, τα έχει θεσμοθετήσει. Αν δεν καταργηθούν οι βυσματικοί θεσμοί και οι ανισότητες, δε θα καταργηθούν τα βύσματα!
Σ.Σ Εννοείται βεβαίως ότι ο σχολιασμός και οι διαφορετικές απόψεις είναι καλοδεχούμενες. Υβριστικά μηνύματα και προσωπικές επιθέσεις σε χρήστες θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση, ενώ διατηρούμε το δικαίωμα για μόνιμο ή προσωρινό ban χρηστών.
Κατά καιρούς πολλά έχουν ειπωθεί στο φόρουμ σχετικά με όσους βάζουν πλάγια μέσα, τα κοινώς λεγόμενα «βύσματα» για να υπηρετήσουν τη θητεία τους στην Πολεμική Αεροπορία ή το Ναυτικό ή για να πετύχουν μια πιο ευνοϊκή μετάθεση. Αυτή η κατηγορία των οπλιτών συνήθως έχει μια πιο χαλαρή και εύκολη θητεία από την πλειοψηφία όσων υπηρετούν τη θητεία τους στο στρατό ξηράς ή σε μονάδες της παραμεθορίου.
Ας δούμε λιγάκι τα πράγματα όσο πιο πολύ αντικειμενικά μπορούμε:
Καταρχήν, σε κάθε περίπτωση τα κάθε λογής βύσματα δημιουργούν ανισότητες, ανισότητες μεταξύ όσων διαθέτουν κάθε λογής γνωριμίες, πολιτικά, στρατιωτικά ή θρησκευτικά μέσα και της πλειοψηφίας που δε διαθέτει ανάλογες γνωριμίες. Μπορεί ο καθένας να βρει δικαιολογίες, αλλά όπως και να γίνει οι ανισότητες παραμένουν.
Δυστυχώς, όμως, υπάρχει ένα τεράστιο «Ναι, μεν, αλλά...». Και δυστυχώς αυτά τα «αλλά» είναι πολλά.
Καταρχήν ένας από τους πολλούς λόγους που καταδικάζεται το βύσμα, είναι διότι κάποιος που έχει μέσο καταλαμβάνει τη θέση κάποιου άλλου που μπορεί να την καταλάμβανε αξιοκρατικά, ως έχων περισσότερα προσόντα, αυτό ισχύει για παράδειγμα για κάλυψη θέσεων στο δημόσιο, αλλά και μερικές φορές, και στον ιδιωτικό τομέα. Όμως στο στρατό δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Η κατανομή των στρατευσίμων σε όπλα και σώματα σπανίως γίνεται με αντικειμενικά κριτήρια και στην καλύτερη περίπτωση ο παράγοντας «τύχη» είναι αυτός που αποφασίζει. Το ίδιο ισχύει συνήθως για τις ειδικότητες, πλην συγκεκριμένων εξαιρέσεων και όπλων, π.χ Ειδικές Δυνάμεις. Δεν έχει νόημα να μιλάμε, επομένως, για αξιοκρατική, κατανομή των οπλιτών σε όπλα και σώματα, απλά κάποιοι είναι πιο «τυχεροί» από κάποιους άλλους με τη βοήθεια του παράγοντα «βύσμα».
Αν αυτό ήταν το μοναδικό επιχείρημα, τότε κάποιος θα έλεγε, ε, και γιατί να μην αποφασίσει η τύχη; Γιατί, δηλαδή, κάποιος να βάζει βύσμα για να τύχει ευνοϊκότερης μεταχείρισης;
Προσωπικά, και ίσως είναι από τις ελάχιστες φορές που μιλάω σε πρώτο ενικό, είμαι σφόδρα εναντίον των βυσμάτων, όμως δεν στρέφομαι εναντίον των οπλιτών που βάζουν βύσμα. Κάθε άλλο, αφού τους δίνεται αυτή η δυνατότητα, καλά κάνουν!!
Το κακό είναι ότι το ίδιο το κράτος έχει θεσμοθετήσει με κάθε επισημότητα -προσέξτε όχι ανεπίσημα και πλάγια- αλλά με κάθε επισημότητα το βύσμα.
Οι διαφορές μεταξύ Ναυτικού και Αεροπορίας από τη μία και Στρατού Ξηράς από την άλλη είναι τέτοιες που νομίζει κανείς ότι πρόκειται για στρατούς δυο διαφορετικών χωρών!
Οι ανισότητες αρχίζουν πριν υπηρετήσει ο υποψήφιος στρατευμένος κάπου, με τον περίφημο, πλέον, θεσμό των μετατάξεων. Πρόκειται ξεκάθαρα για τον πλέον βυσματικό θεσμό από ιδρύσεως ελληνικού κράτους. Η επίσημη δικαιολογία για την ύπαρξη του, ότι δηλαδή υπάρχει για την κάλυψη εκτάκτων αναγκών των διαφόρων όπλων και σωμάτων αλλά και για την αποκατάσταση τυχόν αδικιών μεταξύ των οπλιτών ελάχιστα πείθουν! Είναι γελοίο και ανόητο να μη γνωρίζουν οι διάφοροι κλάδοι των Ενόπλων Δυνάμεων τις ανάγκες τους, ενώ οι τυχόν αδικίες, πχ οι απόφοιτοι ακαδημιών του Εμπορικού Ναυτικού να μπορούν να υπηρετήσουν στο Ναυτικό, είναι σε κάθε ΕΣΣΟ ελάχιστες και μετρημένες. Ο θεσμός υπάρχει για να εξυπηρετεί καθαρά την κομματική πελατεία υπουργών και βουλευτών και κάθε λογής κομματικού ή στρατιωτικού και θρησκευτικού αξιωματούχου και ουδέποτε λειτούργησε αντικειμενικά!
Οι ανισότητες συνεχίζονται με την κατάταξη! Ενώ οι νεοσύλλεκτοι οπλίτες του στρατού Ξηράς παίρνουν συνήθως τρεις με τέσσερεις μέρες άδεια ορκωμοσίας, στο Ναυτικό και την Αεροπορία αυτή φτάνει το δεκαήμερο!
Θέλετε και τη συνέχεια; Ενώ, λοιπόν, ο στρατιώτης του στρατού ξηράς υπηρετεί τη θητεία του σε μονάδες του βόρειου Αιγαίου ή του Έβρου, ο ναύτης υπηρετεί στην «παραμεθόριο» της Σαλαμίνας, ναι, η Σαλαμίνα θεωρείται παραμεθόριος περιοχή!!!!
Κι ενώ σε όσες μονάδες του ναυτικού η υπηρεσία είναι μία-μία (δηλαδή μία μέρα μέσα με υπηρεσία και μία έξω) δε θεωρούνται και πολύ καλές μονάδες, στο Στρατό Ξηράς σε πολλές μονάδες το μία-μία είναι απατηλό όνειρο, καθώς μπορεί να περάσουν και δέκα συνεχόμενες μέρες με υπηρεσία πριν βγουν μια μέρα έξω οι οπλίτες!
Ποιος ανόητος και βλάκας θα ήθελε να υπηρετήσει, λοιπόν στο Στρατό Ξηράς και δεν θα το απέφευγε, αν μπορούσε; Δεν φταίνε, όμως οι στρατεύσιμοι γι αυτή την κατάσταση αλλά το κράτος που έχει θεσμοθετήσει αυτές τις ανισότητες.
Ο μόνος τρόπος κατάργησης των βυσμάτων, είναι η κατάργηση των ανισοτήτων. Ως πρώτο βήμα πρέπει να καταργηθεί παντελώς ο θεσμός των μετατάξεων, χωρίς καμία εξαίρεση. Αν υπάρχουν έκτακτες ανάγκες ή αδικίες να υπάρχει επιτροπή η οποία θα αποφασίζει, τα μέλη της οποίας θα εναλλάσσονται και να τεθεί πλαφόν, το οποίο δεν θα ξεπερνάει τις πέντε δέκα μετατάξεις ανά ΕΣΣΟ.
Ως δεύτερο βήμα θα πρέπει εξεταστεί είτε η κατάργηση της θητείας στο Ναυτικό και την Αεροπορία ή η εξομοίωση όσον αφορά τις άδειες με αυτές του Στρατού Ξηράς. Η κατάργηση της θητείας στο Ναυτικό και την Αεροπορία θα ανακουφίσει κάπως τις μονάδες από τη λειψανδρεία που τις μαστίζει αλλά αν κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, θα πρέπει να εξεταστεί, ως αντικίνητρο η αύξηση της θητείας σε Ναυτικό και Αεροπορία. Παλαιότερα για να υπάρχουν αντικίνητρα για την πληθώρα όσων ήθελαν να υπηρετήσουν τη θητεία τους σε αυτούς τους κλάδους η θητεία ήταν μεγαλύτερη από αυτή του στρατού Ξηράς, ενώ στο Ναυτικό πολλοί υπηρετούσαν τη θητεία τους σε πλοία. Πλέον αυτά δεν ισχύουν καθιστώντας ακόμα πιο θελκτικούς αυτούς τους δύο κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων.
Συνοψίζοντας, είμαστε κατά των βυσμάτων, αλλά δεν φταίνε αυτοί που βάζουν βύσματα για να περάσουν καλή θητεία αλλά η πολιτεία που με τη στάση της, τα έχει θεσμοθετήσει. Αν δεν καταργηθούν οι βυσματικοί θεσμοί και οι ανισότητες, δε θα καταργηθούν τα βύσματα!
Σ.Σ Εννοείται βεβαίως ότι ο σχολιασμός και οι διαφορετικές απόψεις είναι καλοδεχούμενες. Υβριστικά μηνύματα και προσωπικές επιθέσεις σε χρήστες θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση, ενώ διατηρούμε το δικαίωμα για μόνιμο ή προσωρινό ban χρηστών.
--