• Όπως ενδεχομένως παρατηρήσατε, όσοι είστε παλαιότεροι χρήστες, έγιναν κάποιες αλλαγές στο site. Οι αλλαγές δεν έχουν ακόμα ολοκληρωθεί, οπότε τυχόν προβλήματα ή αβλεψίες θα λυθούν σύντομα.

Παρολίγον Θάνατος στον Αυλώνα- ΣΕΙΡΑ 310-Η περιπέτειά μου!

ereynitikos

New member
Πέρασαν 2 χρόνια απο εκείνη την τραγική περιπέτεια που είχε γίνει αρκετά γνωστή εκείνη την περίοδο,δεν το χωρεί ο νους του ανθρώπου οτι μπορεί να βρεθεί πρωταγωνιστής κάποιος σε έναν κακό αληθινό θίασο,σε ένα θέατρο του παραλόγου και φύσικα που αλλού θα μπορούσε να παιχτεί ένα τόσο κακό θέατρο με κίνδυνο της ζωής του ανθρώπου πέραν απο το στρατό;Ήμουν σειρά 310 με ειδικότητα Ψυχολόγου στα Ιατρεία του Αυλώνα όταν μια μέρα ξύπνησα και είχα κάποια φαρυγγίτιδα στο λαιμό αλλά και πονόκοιλο.Τελικά αυτά τα δυο ήταν συγκοινωνούντα δοχεία αφου η αιτία της φλεγμονής ήταν η ίδια.Είχε σπάσει η σκωλεικωειδήτιδα.Ωστόσο εγώ δεν έδωσα τόσο σημασία αν και ένοιωθα έναν πόνο περίεργο που δεν είχα ξανανοιώσει.Ηδη απο το απόγευμα σιγά σιγά άρχιζα να νοιώθω έναν αφόρητο πόνο στην κοιλιά ενω παράλληλα άρχισα να έχω πυρετό.Ετσι ενημέρωσα τον διευθυντή των ιατρείων ο οποίος χωρίς να με εξετάσει διέγνωσε πως δεν έχω τίποτα παρά μια απλή φαρυγγίτιδα έτσι μου έδωσε μια αντιβίωση.Όταν του είπα πως έχω φρικτό πόνο στην κοιλιά άρχισε να με ειρωνεύεται να μου λεει πως είναι απο άγχος πως πρέπει να πάω να πάρω αναβολή.Επέμενε πως η φαρυγγιτιδα θα περασει με την αντιβιωση και πως το θεμα της κοιλιας είναι θέμα άγχους(χωρις να με εξετασει)λόγω της επερχόμενης κατάταξης και υψηλού φόρτου εργασίας που θα είχα.Την δεύτερη και τρίτη μέρα η κατάσταση χειροτέρευε ενώ εγώ βρισκόμουν νοσηλευόμενος στα ιατρεία.Ο πυρετος είχε φτάσει 38,5,άρχισα να πονάω απίστευτα στην κοιλιά,να μην μπορώ να γυρίσω απο τον πόνο και να κάνω εμετούς αφου άρχιζε η συψεμία.Όταν με εξέτασαν οι συνάδελφοι στρατιώτες αντιλήφθηκαν πως όντως έχω πρόβλημα και πως θα έπρεπε να πάω στο νοσοκομείο.Πήραν τηλέφωνο τον λοχαγό ο οποίος τους είπε πως δεν έχω τίποτα και τους προέτρεψε να μου δώσουν ένα ντεπόν ενώ εγώ είχα 39 πυρετό.Την επόμενη μέρα ο συνάδελφος στρατιώτης είπε στον διευθυντή πως μάλλον έχω οξεία κοιλία και πως καλο θα ηταν να παω νοσοκομειο και η απάντηση του διευθυντη ιατρου ηταν χωρις να εχει δικη του γνωμη αφου δεν με εξετασε "είσαι ηλίθιος να λες τέτοια υπερβολικα πράγματα,αν ήμουν προισταμενος σου εξω θα σε απελυα".Δεν εχει τιποτα.Εκείνη την στιγμη εγω λιποθύμησα απο την κούραση και την κατάσταση μου αφου ήμουν τριτη η τεταρτη μερα με σπασμενη σκωλεικωειδητιδα και η απάντηση του γιατρου ηταν και αυτη τη φορα πως ΠΑΙΖΩ ΘΕΑΤΡΟ και πως εχω αγχος και ειπε πως πρεπει να πάρω αναβολή κατηγορώντας με μάλιστα πως προσπαθώ να δημιουργήσω κατάσταση απο το πουθενά και πως "αν με στειλει θα γινει ρεζιλι στο 401 γιατι θα του πουν πως στελνει φανταρους για εναν πονοκοιλο και μια φαρυγγυτιδα"(!!!!!!!!!!!!!!!!!!)Την ιδια μερα είχε έρθει και νέα λοχαγός για να εγκλιματιστεί η οποία δεν φιλοτιμήθηκε να δώσει μια δεύτερη γνώμη .Το βραδυ οι γονεις μου πήραν τηλεφωνο στα ιατρεια και προέτρεψαν τον διευθυντη να με στειλει στο νοσοκομειο και η απαντηση του ηταν "εγω ειμαι διευθυντης δεν θα μου πειτε πως θα ασκω τα καθηκοντα μου"-ενω ετσι κ αλλιως σημειωτέον έφευγαν λεωφορεία καθημερινώς για 401 ακόμα και για τους πιο απλούς λόγους-.Ωστοσο ο κυριος αυτος θεωρουσε πως εγω παιζω θεατρο για να αποφυγω την διοικητικη δουλειά.Παράλληλα με αυτά ενώ εγώ ήμουν με 39 πυρετό ο διευθυντής περιφερόταν απο δω κ απο κει λέγοντας πως ο πυρετός μου δεν πέφτει επειδή δεν παίρνω την αντιβίωση για την φαρυγγιτια και μάλιστα με φράσεις "πήγαινε δες τι κάνει αυτός πέθανε η ακόμα"η με εβλεπε στην κουζίνα να σέρνομαι και μου έλεγε "μπα αναστηθηκε ο λαζαρος" εγω ημουν σε μια κατάσταση να πιστεύω ή οτι τρελλάθηκα ή οτι προσπαθούν να με τρελλάνουν και δεν ήξερα πως να αντιδρασω ενω εκλιπαρουσα να με στειλουν στο νοσοκομειο.Την επόμενη μέρα τελικά(αν ηταν η τεταρτη η η πεμπτη μερα αυτη την στιγμη αδυνατω να θυμηθω) με εστειλαν στο νοσοκομείο με διαγνωση φαρυγγιτιδας(!!!!!!!!) όπου στην εξέταση αίματος διαπιστώθηκε πως έχω υψηλά τα λευκά.Εν τω μεταξυ η αντιβίωση είχε αλλοιώσει την εικόνα της κοιλιάς αφού οταν εισήχθη στο νοσοκομείο επι 24 ώρες οι γιατροί την έπιαναν και δεν μπορούσαν να διαπιστώσουν κάτι.Τελικά για να συνοψίσω μετα απο 24 ώρες μπήκα τελικά στο χειρουργείο μου αφαίρεσαν την σκωλεικωειδήτιδα και καθάρισαν όσο μπορούσαν την περιοχή απο τη μόλυνση.Ωστοσο πέρασαν 5 μερες και η κατασταση ηταν ιδια ετσι έκανα απανωτα δεύτερο μεγάλο χειρουργείο όπου με καθάρισαν μέσα ενω έκοψαν ένα κομμάτι του παχέως εντέρου και μου έκαναν κωλοστομία.Βγήκα μετα απο 2 μηνες απο το νοσοκομειο ενω στη συνέχεια ειχα για 5 μηνες σακουλακι στα δεξια με σκοπο να απορροφηθουν οι φλεγμονες και να ηρεμησει το σωμα.Ετσι μετα απο 5-6 μηνες εκανα και το τριτο χειρουργείιο με ανοιξαν παλι απο πανω ως κατω για να ενωσουν το λεπτο εντερο με το παχυ πράγμα πολύ δύσκολο στην αποκατάσταση μέχρι να συνηθίσει ο οργανισμός να λειτουργεί ξανά,ενώ φυσικά τα χειρουργεία έχουν κόψει τον κεντρικό τένοντα που ενώνει τους 2 μυς δεξια αριστερά και η κοιλιά βγαίνει λίγο προς τα έξω αλλά αυτο δεν είναι κάτι σημαντικό..Άυτος ο 1,5 χρονος ήταν κάτι το αδιανόητο αφου ξαφνικά απο το πουθενά απέκτησα την εμπειρία των πιο δύσκολων εξετάσεων όλων των ειδικοτήτων,έχασα 20 κιλά,ένοιωθα απίστευτη αδυναμία,εντατικές,κρίσιμες στιγμές ειδικά στην αρχή μέχρι να διαπιστωθεί το πρόβλημα,να δουν πως θα αντιδρασει ο οργανισμός,πέρασαν απο τις φλέβες μου εκατοντάδες λίτρα αντιβιώσεων και ορών,έκανα 20 αξονικές τομογραφίες(αυτο το απαισιο σκιαγραφικο υγρό χριστε μου δεν το αντεχα).Η διαγνωση της βιοψιας "συπτικη-νεκρωτικη περιτονιτιδα".Κινδύνευσα όχι απλά να χάσω τη ζωή μου αφου άλλοι μεγαλύτεροι η λιγοτερο τυχεροί πεθαίνουν σε 2 μέρες αλλά θα μπορεί να ζουσα με υποστήριξη,χωρίς νεφρά κλπ κλπ.Ωστοσο ευτυχως σημερα είμαι όπως πριν πέραν απο το γεγονός πως επισκέπτομαι πολύ συχνά την τουαλέτα ο οργανισμος έχει επανέλθει πλήρως και όλοι οι γιατροί μου λένε να δοξάζω το θεό που σώθηκα.όπως μου είπε ένας φίλος η ουλή στην κοιλιά είναι το παράσημο μου απο το στρατό ένα παράσημο αγώνα αλλά και ενός μαθήματος ζωής.Ο διευθυντής φυσικά αποποιήθηκε οποιασδήποτε ευθύνης αφου όπως έλεγε η φαρυγγίτιδα στην εξέταση αίματος έχει τα ίδια συμπτώματα(υψηλα λευκα) οποτε έτσι και αλλιώς θα μπερδεύονταν οι γιατροί και άλλα γελοία επιχειρήματα για να δικαιολογήσει την προβληματική ανεγκέφαλη λογική του.Ενω ερχόταν να με επισκεπτεί στο νοσοκομείο δείχνοντας όψιμο ενδιαφέρον.Δεν χρειάζεται να πω παραπάνω πράγματα για τον συγκεκριμένο άνθρωπο απλά να πω πως δεν ήταν ότι είχε απαραίτητα κάτι μαζί μου αλλά αποτελούσε κίνδυνο ο ίδιος ο τρόπος με τον οποίο χειριζόταν όλα τα ζητήματα του στρατού και όμως δεν άνοιξε ρουθούνι...Δεν προχωρησαμε μεχρι στιγμης σε καποιον αγωνα δικαιωσης...Δυστυχώς η λειτουργία του στρατού κονιορτοποιεί και διαστρεβλώνει ανθρώπους και λογικές ενώ πολλοί άνθρωποι φορώντας το ρουχο του στρατιωτικού μπλοκάρουν,αμφιταλαντεύονται,δεν ξέρουν πως να πράξουν,να ταξινομήσουν και να διαχειριστούν αλλά και να εκτιμήσουν επείγοντα ζητήματα και καταστάσεις.
 

valtsia1990

New member
Σειρα ενα μεγαλο μπραβο που παλεψες και βγηκες νικητης απο αυτη την μαχη εισαι παλικαρος, τωρα γι'αυτο το ανθρωπακι που το επαιζε και γιατρος και ιστοριες δεν ασχολουμαι καν.ΜΠΡΑΒΟ
 

ereynitikos

New member
Θα μπορούσα να πω πολλά(και οχι μονο εγω) για τον συγκεκριμένο αλλα ας περιοριστω στο περιστατικο μιας και δεν μπορώ να επεκταθώ.Ευχαριστώ Πολύ βαλτσια90.
 

kd305

New member
δεν μπορώ να σου πω κάτι..απλά να είσαι υγιής και να μην ξανά περάσεις κάτι τέτοιο...εγώ στην θέση σου όταν θα γινόμουν καλά θα τους είχα γαμήσει..θα τους έτρεχα για μια ζωή και θα τους είχα γδύσει χρηματικά

εμένα η ιστορία μου από πάθηση στο στρατό κράτησε σίγουρα ποιο λίγο αλλά ήτανε ένας εφιάλτης που τον σκέφτομαι μέχρι σήμερα και βράζω μέσα μου που κάποια γουρούνια είναι αξιωματικοί και τους πληρώνει το κράτος...

ήμουνα στο φυλάκιο όλα καλά..στην βραδινή υπηρεσία (περίπολο) ένιωθα ποιο ζεστός από το προβλεπόμενη θερμοκρασία του σώματος,τελειώνω την υπηρεσία πέφτω για ύπνο,το πρωί στην αναφορά δεν σηκώθηκα δεν μπορούσα είχα πυρετό..σκάει πάνω ο λοχαγός που ήτανε υπεύθυνος για το φυλάκιο και αντί να με ρωτήσει τι έχω..καθότανε και με έκραζε ότι βαριόμουνα να σηκωθώ..του είπα ότι έχω πυρετό και με έστειλε κάτω στην μονάδα(νευριασμένος και με ειρωνικά σχόλια..γιωτά κτλπ)..εκεί ο ιατρός της μονάδας με έστειλε στο στεπ..στο στεπ μου βάζουν θερμόμετρο και είχα 38,6 ο γιατρός αντί να με βγάλει 3 ημέρες ΕΥ με έβγαλε 3 Ημέρες Ελεύθερο ένοπλων υπηρεσίων,επιστρέφω στην μονάδα πάω το χαρτί στον ΑΥΔΜ,μου λέει εντάξει θα σε βάλω θαμαλοφύλακα (3-6) το χειρότερο νούμερο δηλαδή..τον παρακάλεσα να βάλει κάποιον άλλον από την στιγμή που μας πήγαινε 1-1 για να μην χειροτερέψω αλλά ήτανε αρνητικός...με σηκώνει η αλλαγή μου 2:50 και με έβλεπε ότι δεν μπορούσα να κάνω τίποτα ήμουνα χάλια μουδιασμένος με 39 πυρετό...μου είπε να κάνει αυτός την υπηρεσία αλλά του είπα όχι 12-6 δεν θα κάνεις επειδή ο ΑΥΔΜ είναι μαλάκας...τελειώνει η υπηρεσία μου πέφτω για ύπνο..στην πρωινή αναφορά δεν σηκώθηκα..έτρεμα από το κρύο..ήμουνα ζεστός..έρχεται ο λοχαγός μου (να είναι πάντα καλά ο άνθρωπος) και με έστειλε απευθείας στο νοσοκομείο..εκεί μετά από 3 ακτινογραφίες και 3 διαφορετικές διαγνώσεις τον γιατρών πηγαίνω στην ταξιαρχία στο λόχο του υγειονομικού..με εξετάζει ο γιατρός..και μου έβγαλε σαν πρώτο πόρισμα ότι έχω λοίμωξη και θα πρέπει να νοσηλευτώ...οι 3 πρώτες ημέρες με τις αντιβιώσεις και με τις ενέσεις δεν φέρανε κάποιο αποτέλεσμα...το επόμενο πρωί όταν ήρθε η νοσηλεύτρια μου έβαλε θερμόμετρο και είχα 40 πυρετό...πάλι ακτινογραφία πάλι εξετάσεις...με διάγνωση πνευμονία στον αριστερό όμβρο...μου χορήγησαν άλλη αντιβίωση..τίποτα..3 ημέρες με 40 πυρετό..την 4η ημέρα αποφάσισε ο γιατρός να μου βάλει ορό και ενδοφλέβια...μετά από 4 ημέρες είχα απλά 37.5..όλη αυτή την ιστορία ήθελα να την γράψω..πρώτον για να ευχαριστήσω τον λοχαγό μου που όλες τις ημέρες που ήμουνα μέσα ερχότανε κάθε μεσημέρι που τελείωνε με την υπηρεσία για να με δει..και στον γιατρό που ήτανε αφοσιωμένος για να με κάνει καλά...δεύτερον καταριέμαι τον λοχαγό στο φυλάκιο και τον ιατρό και τον ΑΥΔΜ..που δεν με βγάλανε 3 ημέρες ΕΥ..ίσως είχα γλιτώσει από όλο αυτό...
 

p_h

New member
[quote author="ereynitikos"]...[/quote]

ο διοικητής του στεπ, ήταν ο λοχαγός γιατρός ......; Για ταβερνιάρης καλός ειναι, όχι γιατρός.
 

konc

Member
Στη θέση σου απλά θα τον έβρισκα μετά να του πω δυο λογάκια... Φιλικά πράγματα..
 

ereynitikos

New member
Και μην ξεχάσω τις 2 φορες που με πηγανε χειρουργειο να μου κανουν τρυπα στο λαιμο για να τοποθετηθει ορος στην κεντρικη αρτηρια γιατι οι φλεβες στα χερια απο την πολυ χρηση ηταν αχρηστες πλέον.Συν τις παρακεντησεις σε ολο το σωμα για να βγαλουν τις φλεγμονες.Η ζωη μας κρεμμεται απο μια κλωστη.Συμβουλή:κάντε οτι θελετε οπως το θελετε και οπως το νοιωθετε.Οι άνθρωποι ειναι εγκληματιες!!!! <!-- s:| -->:|<!-- s:| -->
 

arlekinos

New member
Φίλε ερευνητικέ,
όποιος έρχεται αντιμέτωπος με τέτοιες καταστάσεις μέσα στο στρατό έχει υποχρέωση να κινηθεί νομικά εναντίον των καραβανάδων που εγκληματούν. Η υποχρέωση έγκειται τόσο απέναντι στον εαυτό σου, όσο και απέναντι στους επόμενους που θα βρεθούν στη θέση σου. Καταλαβαίνω ότι τώρα που η περιπέτεια τελείωσε θέλεις να το βάλεις πίσω σου και να το ξεχάσεις όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Τι θα γίνει όμως αν ένας φίλος σου υπηρετήσει στην Αυλώνα και πέσει στα χέρια του ίδιου "γιατρού"? Εσύ τη γλίτωσες σχετικά φτηνά. Αν αυτός δεν τη γλυτώσει τι θα πεις στους γονείς του? "Και εγώ τα ίδια έπαθα αλλά δεν τον κυνήγησα?" Να θυμάσαι ότι όσο τους αφήνουμε, τόσο πιο πολύ ξεσαλώνουν. Ο καραβανάς σου αυτό θέλει, να ξεχάσεις, να μην το κάνεις θέμα, να μην υποβάλλεις μήνυση. Εσύ αυτό θέλεις?
 

ereynitikos

New member
Επίσης ξέχασα να αναφέρω πως μέσα σε όλα στο τριτο χειρουργειο μου αφαιρέθηκε και η χωλή λόγω του οτι ειχε γεμισει πέτρες(η παρα φυσει εδρα δημιουργησε πετρες στη χωλη).Κοινως μιλάμε για γενικο ρεκτιφιέ...Οταν τα σκεφτομαι τωρα μου φαινονται μακρινα αλλα τρομοκρατουμαι περισσοτερο απο τοτε...ισως γιατι σκεφτεσαι τι θα μπορουσε να εχει συμβει..
 

ereynitikos

New member
Πόσο καιρό είχα να μπω εδώ.2 χρόνια σχεδόν και βλέπω υπάρχει έντονο ενδιαφέρον για το τραγκό μου συμβάν.Ακόμα δοξάζω τον Θεό που ζω ενω εχω καποια μικροπροβληματάκια μιας και οι δύσκολες αυτές εγχειρήσεις στις οποίες υποβλήθηκα πιθανά να έχουν δημιυργήσει συμφύσεις.Ιδωμεν....
Σαν συμβουλή..όπου και να βρίσκεστε προσπαθείστε να είστε ο εαυτός σας και να προτάσσετε πρώτα τις δικές σας ανάγκες.Κανένας τρελογιατρός,αυστηρός νόμος ή παρανοική κατάσταση δεν μπορεί να σας στερήσει το δίκιο σας!!!
Οσο για τον τρελογιατρό τι να πω....εγώ απορώ απο την στιγμή που μαθεύτηκε το περιστατικό(ασχετα που εγω δεν κινηθηκα νομικα γιατι ειναι εξαιρετικα περιπλοκο το ζητημα) πως δεν με κάλεσαν απο κάποια υπηρεσία η συμβούλιο να εξετάσουν το ζήτημα αλλά και την εγκυρότητα του ανθρώπου αυτού...αλλά τι να λέμε τώρα....η νοοτροπία δεν αλλάζει....τρομαζω σκεπτομενος πως η νοοτροπια του κουκουλωματος μπορει να στοιχισει στο μελλον πολλά θύματα...
 
Top