Όταν παρουσιάστηκα στη μονάδα, κάπου στον Έβρο, ήμουν κανονικός σε κιλά. Κάτι, όμως το γεγονός ότι έμπλεξα με σειρούλες μου καλοφαγάδες, κάτι τα ωραία φαγητά που τρώγαμε σε ταβέρνες όταν ήμασταν εξοδούχοι τα πήρα τα κιλάκια μου.
Ένα περίπου μήνα αφότου παρουσιάστηκα, και λόγω των γνώσεων μου στην πληροφορική, έγινα γραφέας στο 1ο γραφείο της μονάδας, το οποίο βρισκόταν δίπλα από το γραφείο του Διοικητή.
Πλησίαζαν Χριστούγεννα, λοιπόν, και πολλοί τοπικοί παράγοντες έκαναν δώρο γλυκά στον Διοικητή. Ο Ανθυπασπιστής στο 1ο Γραφείο με είχε φάει: "Πήγαινε να δοκιμάσεις τι ωραία γλυκά έχει ο Δκτης στο γραφείο του". Όλοι οι άλλοι γραφείς του διοικητηρίου είχαν δοκιμάσει εκτός από μένα. Ε, βρήκα ευκαιρία μία μέρα που έλειπε από το γραφείο του, μπαίνω μέσα και δοκιμάζω ένα. Πήρα και άλλο ένα για τον..δρόμο, αλλά στην έξοδο με βλέπει ο ΚΕΠΙΚάριος που είχε και το κυλικείο του διοικητηρίου: "Άσε κάτω τα γλυκά μου λέει, παίρνετε τα γλυκά και ο διοικητής τα βάζει μαζί μου!"..
Προφανώς πρέπει να με κάρφωσε στον διοικητή γιατί από εκείνη την μέρα όλοι όσοι έτρωγαν γλυκά από το γραφείο του, εμένα υποψιαζόταν, παρόλο που ο κακομοίρης για να μην μου πει κανείς τίποτα δεν είχα ξαναπάει να φάω γλυκά.
Και ήρθε το Πάσχα. Μπαίνει μέσα στο 1ο γραφείο ο Δκτης κρατώντας ένα τεράστιο -στην κυριολεξία- τσουρέκι και μου λέει με τη χαρακτηριστική βαριά φωνή του: "Να, πάρε!" και μου το δίνει όλο το τσουρέκι. Εγώ, του λέω, "Ευχαριστούμε κε Διοικητά" "Γιατί λές ευχαριστούμε, θα δώσεις και σε άλλον να φάει;" Ε, του εξήγησα ότι ήταν πολύ μεγάλο για να το φάω εγώ και θα το μοιραστούμε στο γραφείο.
Φεύγει τέλος πάντων, βγήκε από το Διοικητήριο, οπότε ανοίγω το τσουρέκι και μοιράζω σε όλους τους γραφείς και αξιωματικούς των γραφείων και μου έμεινε εμένα ένα μικρό κομμάτι. Εκείνη την ώρα μπαίνει ο Δκτης στο Διοικητήριο, με βλέπει με το κομμάτι στο διάδρομο και έκπληκτος στην κυριολεξία μου λέει: "Τι, το έφαγες κιόλας;;;;;;"...
Ε..άντε μετά να του αποδείξω ότι δεν ήμουν ελέφαντας!!!!
Ένα περίπου μήνα αφότου παρουσιάστηκα, και λόγω των γνώσεων μου στην πληροφορική, έγινα γραφέας στο 1ο γραφείο της μονάδας, το οποίο βρισκόταν δίπλα από το γραφείο του Διοικητή.
Πλησίαζαν Χριστούγεννα, λοιπόν, και πολλοί τοπικοί παράγοντες έκαναν δώρο γλυκά στον Διοικητή. Ο Ανθυπασπιστής στο 1ο Γραφείο με είχε φάει: "Πήγαινε να δοκιμάσεις τι ωραία γλυκά έχει ο Δκτης στο γραφείο του". Όλοι οι άλλοι γραφείς του διοικητηρίου είχαν δοκιμάσει εκτός από μένα. Ε, βρήκα ευκαιρία μία μέρα που έλειπε από το γραφείο του, μπαίνω μέσα και δοκιμάζω ένα. Πήρα και άλλο ένα για τον..δρόμο, αλλά στην έξοδο με βλέπει ο ΚΕΠΙΚάριος που είχε και το κυλικείο του διοικητηρίου: "Άσε κάτω τα γλυκά μου λέει, παίρνετε τα γλυκά και ο διοικητής τα βάζει μαζί μου!"..
Προφανώς πρέπει να με κάρφωσε στον διοικητή γιατί από εκείνη την μέρα όλοι όσοι έτρωγαν γλυκά από το γραφείο του, εμένα υποψιαζόταν, παρόλο που ο κακομοίρης για να μην μου πει κανείς τίποτα δεν είχα ξαναπάει να φάω γλυκά.
Και ήρθε το Πάσχα. Μπαίνει μέσα στο 1ο γραφείο ο Δκτης κρατώντας ένα τεράστιο -στην κυριολεξία- τσουρέκι και μου λέει με τη χαρακτηριστική βαριά φωνή του: "Να, πάρε!" και μου το δίνει όλο το τσουρέκι. Εγώ, του λέω, "Ευχαριστούμε κε Διοικητά" "Γιατί λές ευχαριστούμε, θα δώσεις και σε άλλον να φάει;" Ε, του εξήγησα ότι ήταν πολύ μεγάλο για να το φάω εγώ και θα το μοιραστούμε στο γραφείο.
Φεύγει τέλος πάντων, βγήκε από το Διοικητήριο, οπότε ανοίγω το τσουρέκι και μοιράζω σε όλους τους γραφείς και αξιωματικούς των γραφείων και μου έμεινε εμένα ένα μικρό κομμάτι. Εκείνη την ώρα μπαίνει ο Δκτης στο Διοικητήριο, με βλέπει με το κομμάτι στο διάδρομο και έκπληκτος στην κυριολεξία μου λέει: "Τι, το έφαγες κιόλας;;;;;;"...
Ε..άντε μετά να του αποδείξω ότι δεν ήμουν ελέφαντας!!!!