Θέλετε την προσωπική μου γνώμη; Μην πάτε! Μην στέκεστε στον ενθουσιασμό απ’ την χαλαρή, «την ζάχαρη» όπως την λέτε (και όπως πράγματι είναι) προπαίδευση.
Ο Κανελλόπουλος είναι πολύ πιο βρώμικος απ’ το ΚΕ.ΚΑΤ, ζεστό νερό υπάρχει, αλλά το καλοριφέρ εδώ και μέρες είναι χαλασμένο και δεν λειτουργεί (Εύγε, κύριε διοικητά!) Κυρίως όμως: Το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι. Δίκας και υποδιοικητής θα σας φέρονται σαν σκουπίδια χωρίς λόγο και αιτία, όπως έκαναν και σε μας (ο άνθρωπος δεν αλλάζει). Ο οπλονόμος θα φωνάζει σαν τη Βάσια Τριφύλλη και θα δίνει άδειες (μιλάμε για την κανονική) μόνο σε όσους συμπαθεί. Ο Γ/Ε, αυτός ο Γερμανός ναζί με τα ξινισμένα μούτρα, θα τσαντίζεται απ’ το πουθενά και θα σας χώνει αγγαρείες χωρίς λόγο. Κανένας δεν πρόκειται να εκτιμήσει τους κόπους σας, εκτός ίσως από τους συναδέλφους σας Ναύτες, κανείς δεν πρόκειται να σας πει ένα «Μπράβο», ένα «Ευχαριστώ», να σας δώσει ελεύθερο ένα απόγευμα (δεν μιλάμε για μέρα ολόκληρη). Τι κι να έχουν έρθει οι γονείς σας από επαρχία να σας δουν, τι κι αν βγαίνουν οι βάρδιες. Εσείς θα κάτσετε ένδον, έτσι απλά χωρίς λόγο, γιατί θα έχετε να κάνετε με διοικούντες αγράμματους και κομπλεξικούς.
Θα σας πιάνουν απ’ τον ώμο και θα σας φέρονται πατρικά και με στοργή τα τσιράκια του διοικητή, ώστε να ανοιχτείτε και να σας καρφώσουνε. Και φυσικά θα τρώτε Φ και Σ χωρίς λόγο, επιθεώρηση κάθε Τρίτη Πέμπτη και στις πιο δύσκολες αγγαρείες θα πηγαίνουν κατά απόλυτη προτεραιότητα, πέρα απ’ τους μουσουλμάνους, οι πιο μορφωμένοι από σας, γιατί η γνώση και η μόρφωση είναι ο πιο θανάσιμος εφιάλτης του αγράμματου διοικητή μας.
Ξέρω ότι όλα αυτά σας ακούγονται περίεργα, γιατί περίεργα ακούγονταν και σε μένα όσα μου έλεγε η παρέα μου όταν βγήκε στον Πόρο η ειδικότητα και η μετάθεσή μου. Ήταν μεσημέρι όταν έφτασαν τα σήματα, εγώ κοιμόμουνα, τα φιλαράκια μου είδαν το όνομά μου και τρέχοντας ήρθαν στο θάλαμο και με ξύπνησαν λέγοντάς μου έντρομοι και δυνατά ΜΗΝ ΠΑΣ! Εγώ δεν τους άκουσα, μου ακούγονταν κινέζικα όσα έλεγαν, νόμιζα ότι μπορώ να τα καταφέρω, ξεχάστε το δεν παλεύεται.
Δεν λέω, γίνανε βήματα προς το καλύτερο από τότε, όσο όμως δεν αλλάζει η διοίκηση, μην περιμένετε και ουσιαστικές αλλαγές πέρα από την επιφάνεια των πραγμάτων. Το πρόβλημα με το ΚΕ.ΠΑΛ -να ξέρετε- δεν είναι ότι είναι ζόρικο. Είναι σάπιο! Απ’ την κορυφή ως τα νύχια.
Θυμηθείτε ότι ο διοικητής μας είναι ο ηθικός αυτουργός ενός τροχαίου δυστυχήματος που είχε ως συνέπεια τον ακαριαίο θάνατο ενός πολίτη, όταν είχε δώσει εντολή σε Ναύτες που κλείνουν 10/ωρίες πάνω στο τιμόνι να πάνε, αφού πετάξουν τα σκουπίδια, με ένα εντελώς ασυντήρητο όχημα να μεταφέρουν χώμα όχι για τον κήπο του ΚΕ.ΠΑΛ, αλλά για το οίκημά του! Στον τόπο του ατυχήματος μαζεύτηκαν, πέρα από τους ανώτατους αξιωματικούς του ΠΝ, και πολλές τηλεοπτικές κάμερες. Το θέμα όμως φιμώθηκε. «Πείτε μου τώρα πού θα βρω εγώ το δίκιο μου;», φώναζε κλαίγοντας στο τηλέφωνο η αδελφή του θύματος. (Πουθενά, κυρία μου). Σκεφτείτε ακόμη ότι είναι τυχερός που έχει γίνει μέχρι στιγμής μόνο ένα τροχαίο, γιατί έχει δημιουργήσει τους όρους για πολλά περισσότερα. Σκεφτείτε τέλος ότι έχουν γίνει μέχρι και απόπειρες αυτοκτονίας Ναυτών στο ΚΕ.ΠΑΛ.
Γενικά, κοιτάξτε να πάτε σε υπηρεσίες που ο Ναύτης θα παίζει ρόλο επιβοηθητικό και δεν θα ασχολείται κανείς μαζί του, όχι εκεί που ο Ναύτης θα ’ναι σε πρώτο πλάνο, όχι σε ένα τόσο βρώμικο στρατόπεδο. Ακούστε όσα δεν άκουσα εγώ και την πάτησα. (Η αστυνομία έχει ως παράδειγμα προς αποφυγή τον Μπαλάσκα κι εμείς τον Παλάσκα).
Εκείνος που δεν ξέρει και δεν μιλάει, έλεγε ο Μπρεχτ είναι απλώς αδαής. Εκείνος που ξέρει και σωπαίνει είναι εγκληματίας. Και υπάρχει και μια πάστα ανθρώπων που όταν ζει εφιαλτικές στιγμές δεν εύχεται από εκδίκηση τα ίδια να πάθουν και οι άλλοι, αλλά κάνει ό,τι μπορεί για να τους προφυλάξει. Ό,τι μπορεί.
-->