Ποιός το συντηρεί όμως αυτό το καθεστώς "Παλιός-Νέος"?
Πως ξέρουμε ότι ο παλιός έκανε δύσκολα νούμερα ή περισσότερα νούμερα όταν ήταν νέος?
Πως μπορούμε να ξέρουμε ότι ο Νέος που χώνεται τώρα στις υπηρεσίες δεν θα έχει το ίδιο ή και χειρότερο χώσιμο στη μονάδα που θα πάει όταν παλιώσει?
Κανονικά θα πρέπει να σταματήσει αυτό, οι υπηρεσίες όλων καθώς και τα νούμερα να βγαίνουν κυκλικά. Ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να βγάζουν τις υπηρεσίες στελέχη χωρίς να εμπλέκονται φαντάροι. Σε ένα βαθμό αυτό το είδα στο 424. Κανείς δεν χωνότανε παραπάνω, όλοι κάναμε τις ίδιες υπηρεσίες και τις ίδιες αγγαρείες. 299 εγώ ψαρούλης 2 μήνες θητεία, κι έκανα εναλλάξ τουαλέτες με τους 296 που είχαν 2 βδομάδες για να απολυθούν.
Παραμεθώριο έβγαζε τις υπηρεσίες φαντάρος 297. Αποτέλεσμα? Ο ίδιος και οι σειρές του έκαναν 1 μέσα 2 έξω. Οι 298 ήταν 1-1, κι εμείς οι 299 3-1. Εγώ προσωπικά τον πρώτο μήνα παραμεθώριο έκανα συνεχόμενο 3-1, συνεχώς 4ο νούμερο (2-3 φορές έκανα και 3ο) και μάλιστα το δύσκολο από τα 2 περίπολα που είχαμε. 1-1 είδα μόνο τον τελευταίο μήνα παραμεθώριο, αλλά και οι νέοι (300, 301) ήταν έτσι. Απλά εγώ έκανα μόνο 1ο ή 2ο νούμερο.
Στη 2η μετάθεση κανονίζαμε πάλι μεταξύ μας τις υπηρεσίες, εγώ κι άλλοι δυο 299, για ένα διάστημα και μόνος μου. Όταν είχα εγώ το πάνω χέρι, δεν είχα πρόβλημα να χώσω τον εαυτό μου 2 μέσα ΣΚ για να φύγουν τα παιδιά από Βέροια, Θεσσαλονίκη, Πτολεμαΐδα να πανε 2 μέρες σπίτια τους. Εκεί θα έπρεπε να πω ότι είμαι παλιός, αυτά τράβηξα όταν ήμουν νέος, αυτά θα τραβήξετε κι εσείς τώρα? Και ξαναρωτώ, ποιός το συντηρεί το καθεστώς "Παλιός-Νέος"?
Μέχρι που απολύθηκα έκανα κανονικά υπηρεσίες και καθαριότητες. 2 μέρες πριν απολυθώ άλλαξα τις υπηρεσίες κι έκανα περίπολο για να βγει ένα παλικάρι 301 έξω. Αφού είχα ζήσει την απαλεψιά των 296, 297, 298 ... και 299 (9μηνους) όταν απολύονταν:
"Δεν την παλεύω"
"Δεν προλαβαίνω"
"Δεν προβλέπεται τίποτα για την ΕΣΣΟ μου"
"Είμαι φάντασμα"
και άλλα τέτοια.
Εγώ όταν απολυόμουνα δεν ήμουνα έτσι, δεν το έβλεπα τραγικό να κάνω μια υπηρεσία παραπάνω, ή να καθαρίσω τουαλέτες. Τόσα και τόσα είχα κάνει στη θητεία μου. Και δεν αντιμετώπισα ποτέ τους νέους σαν νέους, γι 'αυτό και είμαι σίγουρος ότι οι νέοι, ειδικά οι 301 στην παραμεθώριο, τα "εγγονάκια μου" όπως τους έλεγα, θα με θυμούνται. Αυτό είναι το μόνο που μένει τελικά. Πως θες να σε θυμούνται? Σαν τον μαλάκα που το 'παιζε παλιός, μάγκας και καβαντζόπουστα (sorry), ή σαν ένα πραγματικό φίλο?